YİNE ÜZECEKSİN

Hiç bir zaman tam olamadık,hep yarım yaşadık.Ne senin hayatın bensiz,ne benim hayatım sensiz olamazdı.Belki ben böyle düşündüm,belki de böyleydik.Kim bilir !!! Bizi birbirimize öyle yakıştırmışlardı ki dostlarımız,biz daha el ele tutuşmadan aynı yastıkta

Hiç bir zaman tam olamadık,hep yarım yaşadık.Ne senin hayatın bensiz,ne benim hayatım sensiz olamazdı.Belki ben böyle düşündüm,belki de böyleydik.Kim bilir !!! Bizi birbirimize öyle yakıştırmışlardı ki dostlarımız,biz daha el ele tutuşmadan aynı yastıkta yaşlandırmışlardı bizi.Hatta her ortamda senin sözünü geçirmişler ve beni hep senin istediğin gibi yaşatmışlar.Ne garip değil mi ?!! Daha aynı çatının altında buluşamadık bile.Olsun,ben hangi çatı altındaysam sen hep oradasın zaten.Hangi yana dönsem sen,hangi bardağa dokunsam dudak izlerin,duvarlara sinmiş gözlerin var.bir de her fırsatta yüreğimi inciten sözlerin... Bu kent,bu sokaklar kaldıramıyor yükümü.Kaldırımlara sığmıyor acılarım.Gökyüzünde yankılanıyor ahım,bulut bulut birikiyor özlemlerim.Dünya alem biliyor artık sıva olmazsan duvarıma ,yarınlarımı inşa edemem.İçim dışım alenen seni haykırıyor,ismini bilmeyen kalmadı..Karakollar da aşina artık yüzüme.Demir parmaklıklara da adını fısıldadım.Dar geliyor buralar bana dar.Açılmalıyım, açılmalıyız daha geniş vahalara.Daha yüksek dağlara tırmanmalıyız.En zirvede yaşamalıyız sevdamızı desem,güleceksin biliyorum.Belki de inanmayacaksın bana.Duymayan kalmadı sana zaafımı.Artık dayanamıyorum,kabuk bağlatma yaralarıma.Gel kanaya kanaya yüreğine akayım.İnanmayacaksın ama,isminsiz kirpiklerim kapanmıyor gözlerimin üstüne.Tarifi imkansız bir haldeyim.Bir anlatabilsem, bir duyurabilsem yüreğine sesimi ,hiç bir acım kalmayacak biliyorum. Emsalsiz acıların sindiği umutlarımı bir serçenin gözyaşlarında yıkamak istiyorum .Kırık dökük anılarım kalsın bir tek geriye.Ötelenmiş sevdalar istiyorum ufuklarıma.Dinamitlenmiş mutlulukların yığıntıları altında nefes alamıyorum artık.Soluk soluğa çıkmak istiyorum bu hengameden.Neyim var neyim yok diye bir telaşın içerinde kıvrandığım yeter.Kalkıp gitmek istiyorum buralarda.Göçmen kuşların kanadına takıp kalan yarınlarımı,kirlenmemiş topraklara gitmek istiyorum. Uzak olsun beni bırakacakları yer.Kimseler ulaşamasın yanıma.Ne sevdama yârim yâr oldu ,ne yârim sevdama yâr.İklimsiz kaldım öylece.Mevsimsiz,baharsız,güneşsiz,aysız .Yarınları olmayan,günü geceye devrilmeyen anlardayım. Seslensem ,sesime ses olacaklarım vardı ya eskiden ...!! Şimdi sesime bile sesim çıkmıyor.Öyle yalnızım işte. .... Hadi kalk gidelim desem, dudak bükeceksin ve yine üzeceksin.

Bakmadan Geçme