Genelde insan hep bir beklenti içinde, yaptığı her şeyi bir beklenti içine girerek yapıyor. Bir kimseye yapılan, yardım, sunulan sevgi, aşk, vs. çıkar gütmeden sadece içten gelerek akıtılırsa ancak o zaman gerçek olduğu ortaya çıkar. Dünya Değişim Akademisi Uzmanları bu konu ile ilgili harika paylaşımlarda bulunuyor.
“Yaşamda kimse size "aşık olmaya", "sevmeye", "ilgilenmeye", "vermeye", "konuşmaya", "dinlemeye", "yardım etmeye", "sizin isteklerinizi ve beklentilerinizi karşılamaya" mecbur değil. Kimse sizin hayatınızda sizin hayatınız için var edilmiş değil. Eğer bunları yapıyorsa da o sizi onore ediyordur. Ona teşekkür edin ama yapmıyorsa da teşekkür edin. Çünkü her şey varoluşun bir parçası siz görün ya da görmeyin bir anlamı ve değeri var.. Eğer diyorsanız ki içinizden "ben sevdim", "ben aşıktım", "ben ilgilendim", "ben verdim", "ben konuştum", "ben dinledim", "yardım ettim", "ben onun isteklerini ve beklentilerini karşıladım" "ben onu doğurdum" "ben ona hayat verdim" "ben onun iyiliğini düşünüyordum" ama o geri dönmedi o zaman bilin ki bu sadece bencilliktir. Siz aslında gerçekten yapmadınız o şeylerin hiçbirini sadece hesap yaptınız, sadece almaktı amaç sadece karşıdaki kişinin sizin kurgunuz doğrultusunda ilerlemesiydi altta yatan. ALMAK İÇİN VERMEK gerçek vericilik değildir buna borç denir. Karşınızdakine sadece borç verdiniz borç vermek gerçek vermek değildir. Karşınızdakini suçluluk borçluluk pişmanlık hissine kapılmaya zorlamak gerçek vericilik gerçek sevgi asla değildir. O sadece ticarettir. O zeminde sevgi ve mutluluk olamaz. Sadece ya bir körler sağırlar birbirini ağırlar oyunudur ya da müzmin bir çatışmadır. Ayrıca birde baskın bir illüzyon var "kullanıldım" yanılgısı. Kimse sizi sadece kullanamaz. Zaten bu yaşamın olağanıdır. Yani toplum bireyi kullanır, birey toplumu, insan doğayı, doğa insanı kullanır. Ve her tür durumda siz aynı zamanda hem kullanan hem de kullanılan olursunuz başka yolu da yoktur. Yani sırf kullanılan olamazsınız. Ya da sırf kullanan. Siz ve bir başka kişi bir iletişime giriyorsanız eş zamanlı bir teslimiyet mevcuttur. Orada zaman, dikkat ve ilgi karşılıklı olarak birbirine verilir teslim edilir. O yüzden kullanıldım psikolojide bir yanılgıdır. Bir eylemde her zaman iki yön vardır kaçınılmaz olarak. Dolayısıyla bu bakış açısından bakılırsa şayet her şey yerli yerinde onu görebilirsiniz. Birde her şeyin ötesinde bir paylaşım vardır onun içinde dualitenin ötesine geçmek gerekir o zaman artık veren siz olmazsınız.. Burada olan hiçbir şey size ait değildir ve o zaman koşulsuz hale gelir. Sahiplenme ve "ben yaptım" noktasından ben sadece aracım ve geçici bir misafirim noktasına gelirsiniz. O zaman tıpkı evren gibi olur kişi. Yani tıpkı evren toprağı havayı suyu verir ve verdiğinin bilincinde de olmaz ve hesap kitap yapmaz.”
