Butimar Değil. İnsansın.!

Butimar, aşkından ölen kuşun adıdır. Pers mitolojisinde karşımıza çıkar Butimar. Kendisi tatlı su içmez, deniz suyu ile beslenir. Ama Butimar denize çok âşıktır. Öyle ki her gün sahile gider kanatlarını açar ve uçsuz bucaksız, güneşin altında parıldayan deryayı seyre dalar. Susadığı zaman da denizin kuruyacağı korkusu ile tek bir yudum dahi içemez. Sadece izler karşılık bulamadığı yârini. Sonunda vücudu dayanamaz ve susuzluktan can verir. Engin deryaya, yârine zarar vereceği korkusu ile bir yudum dahi su içmediği için silinir bu dünyadan. Ama her gün izlemeye doyamadığı sevdiği için pek bir şey değişmemiştir. Yine her gün güneş altında parıldamaya devam eder. Butimar hiç var olmamış, sanki onu hiç izlememiş gibi parıldamaya devam eder.
Butimar bu aşkı ile benliğini de bir kenara bırakmıştır aslında. Çünkü Butimar çok yükseklerde uçan bir kuştur ancak üç durum ile karşılaşınca uçamaz, kar yağınca, müzik sesi duyunca ve âşık olunca. Uçamayan bir kuşa da kuş diyebilir miyiz? En basitinden bir olaydır uçmak kuşlar için. Ama Butimar bu basit olayı dahi yapamaz aşkı yüzünden. Butimar, Butimar’lığını da kaybetmiştir artık.
..
Mitolojik masalı okuduk mu, okuduk, asıl mesele, meselenin güzelliği de özelliği de butimar kuşunun aşkında ki büyüklüğü görmek değil, aşkı için kuşluğundan, uçmaktan vazgeçmesi ki, kabul edilemez. Aşka, sevgiye, çok sevmeye de sevdalara da inanan biri olarak, sevmenin arabesk film senaryolarıyla eşleştirmesini reddeder karşı çıkarım. İnsansın, adam olmaya dair mücadele içinde hayatını idame ettirecek, kişiliğinden ve kesinliği perçinlenmiş doğrularından ödün vermeden yaşayacaksın. Kişi kişiliği ile yol alır, kişi kişiliğini geliştirerek, doğru, adil, etik kural ve hasletlerle genişleterek keskin kurallarını kendi anayasası haline getirir. Her anayasa gibi değiştirilemez maddeleri olan, değiştirilmesi teklif dahi edilemez maddeleri olan bir anayasaya sahip olmak nasıl keyifli ve kıvanç veriyorsa, gelişen süreçle alakalı yenilenmeye, gelişmelere göre şekillendirilen esneklikte olması da fevkaladeliğin göstergesidir. Ne sıvı gibi kabına göre şekil alan ne de ergime derecesi çok yüksek bir katı, metal olmak, insan, akla sahip, düşünmekten vazgeçmek de ne demek, butimarın aşkı için uçmaktan vazgeçmesi ütopik bir varsayım. İnsanın düşünmekten, duyumsamaktan, hissetmekten vazgeçmesi, insan olmaktan, akıl sahibi olmaktan vazgeçmek ve inkârdır ki, evrenin bir yasası var mıdır bilemem, yazılı olmayan ve hepimizce, herkesçe bilinen, bilinmesi gereken, doğa kanunlarına aykırıdır, insan olmaktan uzaklaşmak, inkârdır. Düşünmek ve doğru, adil, etik, iyi ve güzel olan yolda yolculuğa devam etmek, mücadele etmek, yaşamanın diğer ayrıntılarını ve açılımlarını bir ara konuşuruz.
Mir Murat Demir