Yine günlerden hüzün ve akşam usulca yaklaşıyor siyaha bürünmüş koyu ve ürkütücü rengiyle . her yanım çaresiz, dibi olmayan bir kuyuda gibiyim şimdi. Dünyama ışık tutan gözlerin, sıcacık gülüşün , senli hayallerim ve umutlarımla kaldım gecenin karanlığı bastırınca gurur duyduğum yalnızlığımda .
Sende aradım mutluluğu, kaybettiğim umutları sende buldum. Hayallerimdeki bataklık kurudu , duyguların en zirvesindeyim şimdi ve hayallerim çok değerli seninle…
Meğer Seni beklerken neymiş ki karanlık akşamlar.Anladım ki bazen kavuşmak bazen ayrılmakmış aşk, tek başına sevebilmekmiş, şikayet etmeden kabullenmekmiş ve tarifsiz mutluluğun ateşiymiş yüreğinde yanan..
Karanlığın içinde ışığım oldun sen , bende karanlığına ışık olayım, birlikte yürüyelim umuda , sönen ışıkları birlikte yakalım tekrar, yitip giden umutları yeniden yakalayalım, bambaşka hayallerin resmini çizelim yeni umutlara doğru…
Sen bana, ben sana iki kişilik mutluluk verelim, hediye edelim tüm güzellikleri yüreğimize, hayata dair ne varsa mutluluğun resmi ile süsleyelim, mutluluğu elimize değil, yüreğimize çizelim sonsuza kadar…
