Seçim…
Ah şu seçim…
Geçimden önemli seçim, eğitimden önemli seçim, gençlerden önemli, ailelerden önemli seçim…
Türkiyenin en büyük, en önemli gündem maddesi seçim adına söyleyecek çok şeyim olmasına rağmen, yıllardır çekirdekten yetişme siyasetin içinde olmama rağmen yinede seçimle ilgili konuşmayacak bu sahte gündem furyasına takılmış bir sürü parçası olmak istemiyorum.
Çünkü benim için ülkemde seçimden daha önemli bir şey var. Sosyal yaşantılarımız, Aile yapılarımız ve elimizden kaçırdığımız kuş misali uçup giden gençliğimiz…
Meclis kararnameler olsun, khk lar olsun, yasalar olsun, hergün bir sürü şey çıkartıyor, Aile içi şiddeti engellemek adına, Kadına Şiddeti durdurmak adına, ancak gelinen aşama da görülüyor ki mecliste oturan külhanbeyleri ne kadar yasa çıkarıyorsa çözmek adına değil daha da karamsarlığa sürmek adına yapılıyor.
Çıkardığınız hiçbir yasa ve genelge bu toplumun geleneklerine uymadığı için anında daha büyük bir dram ve daha büyük bir şiddetle karşılık buluyor. Yani demem o ki, kaş yapalım derken göz kör ediliyor.
Şimdi bütün seçilmişleri bir araya toplayarak sormak istiyorum bağıra bağıra, hala sorun ne anlayamadınız mı?
‘’Bağımlılık’’
Ama size bu yazımda sadece uyuşturucu bağımlılığını anlatmayacağım. Karşılaştığımız manzarada meclis kürsüsün de bütçe görüşülüp oylanırken bile telefonundan kafasını kaldırmayan, koca koca devlet adamı gibi görünüp müptezelden daha müptezel bağımlılar var.
Yani bağımlılık her alanda, türlü şekillerle hepimizi esir almış, tamamımız bir şekilde bir madde yada nesnenin hükmü altına girmiş, değerlerimizi, duygularımızı, fikirlerimizi hapsetmiş, uçurumdan aşağı yuvarlanarak hızlıca gidiyoruz.
Bu ülkenin değerlerine bu denli kast etmiş bu bağımlılıkla mücadele hakkında yeterince toplum bilinci kazandırılmıyor.
İnsanlarımızın kendilerine vakit ayırmaya yönelik yapmış yada yapacakları sosyal alanlar kısıtlandığı gibi, ülkemizin %40 ının asgari ücretli olarak çalıştığını baz aldığımızda, Belediyelerin bile sosyal spor kompleksleri ücretli ve ücretler sadece durumu iyi olan ailelerin karşılayacağı oranda belirleniyor.
Yani parası olan her bağımlılıktan kurtulmak için var olan kısıtlı imkânları kullanabilir, parası olmayana o bile yasak.
Aklımızı başımıza alalım. Bugün kazandığınız seçimler, oturduğunuz makamlar, gezdiğiniz limanlar hiç önemli değil… Eğer bu bağımlılıkla mücadeleyi devletin ilk ve en önemli gündem maddesi haline getirmez, diyaneti sadece bir hac kurumu gibi görmez bu konu ile ilgili bilinçlendirmeler yapmaz, milli eğitimin en küçük yapı taşından en büyük karar mercisine kadar, önceliğini bu konuya ayırmaz isek, durum çok vahim.
Yakarsa dünyayı garipler yakar.
