Uygulanan branş ne olur olsun, bir antrenmanın zorunlu olması gereken bileşeni ısınmadır.
Sporcuları mümkün olan en iyi şekilde nasıl bir antrenman/müsabakaya hazırlayabiliriz? Bu soru sürekli aklımızda dönüp dolaşan bir problem.
Geçmişte gerçekleştirilen yanlış uygulamalar herkesin malumu olmuşken, ısınmanın çok daha ‘farklı’ görünmesi için günümüzde uygulanan bazı uygulamalardan da vazgeçmek gerekmektedir. Sektörde ‘herkes böyle yapıyor’ diye bir şeyler yapmaktan vazgeçmeliyiz. Yoksa bizlerde sıradan antrenörler oluruz.
Isınma protokolünde yapılan basit değişiklikler ile antrenörlere ve sporculara atletik performansı geliştirmek ve daha anlamlı bir antrenman yapmak için daha fazla zaman tanır.
Aslında ısınma kavramı işin özünde çok basit görünebilir. İyi bir ısınma demek vücut ısısını 1 derece artırmak anlamına geliyor. Böyle bakınca çok da zor olmasa gerekmiş gibi duruyor ama içeriğinde ‘optimal’ ısınmayı sağlamak için çok dahası var.
Temel hareket modellerinde yapılan egzersizler ile vücut sıcaklığındaki bariz artışın yanı sıra, ısınmanın hem ‘aktivasyon’ hem de ‘mobilizasyon’ yönlerini ele alarak, zamandan tasarruf sağlanabilir.
Vücut ısısını yükseltmek, kasları ve eklemleri geniş bir hareket aralığına sokmak ve mümkün olduğunca çabuk propriyosepsiyon geliştirmek için antrenmanın ısınma bölümünden faydalanmalıyız.
Burada bahsedilen ısınmanın akışını, antrenman taleplerinize uygun olduğunu gördüğünüz gibi değiştirmeliyiz.
