VAZGEÇECEKSİN

Gitmekmi zor,kalmak mı sence? Kalıp mücadelemi etmeli insan ,yoksa bir anda vazmı geçmeli herşeyden. Bakmaya korktuğu gözlerde kaybolmayımı denemeli, görmezdenmi gelmeli herşeyi. Yada duygularının darmadağın ettiği düşünceleri bırakmalımı akışına. Bakarken kaybolacağını, duygularına teslim olacağını bilerek, yüreğini yok sayabilirmi insan…Nedir bu? Bir anda aklına yüreğine düşen ateşi söndürmeli mi, alevlenmesine izin mi vermeli? Yok sayamazsın ki hissettiklerini, görmezden gelemezsin. Ne aklından çıkıyor,ne yüreğinden. İnanılmaz bir savaş, sessiz ve nedensiz. Sessizlik bitecek bir an, asla olmaz diyecek, canım diyene canını vermeyeceksin. Şans bile tanımadan yüreğinden silecek, canının acıdığını hissedeceksin. Ne kalbin susacak artık,nede gerçekler değişecek. Öyle yorgun, öyle kırgınsın ki, ne güvenebileceksin kimseye, nede korkmadan sevebileceksin. Acıların öyle derin ki yüreğinde, sessizliğe bürüneceksin. Sessiz ve onsuz devam edeceksin hayatına. Gözyaşların cesurca akacak ama acıların güçlü kılacak seni ve kendinle mutlu olmayı seçeceksin sonunda, kelimelere küsüp susacak,onu yalnızlığında seveceksin… Belki hiç bilmeyeceksin kalmakmıydı doğru olan, aldırmadan gitmekmi? Sevmekmiydi sonuna kadar, sevmeyi yük etmemek mi yüreğine. Acılarınla hesaplaşacak, kendi savaşında yine kazanacaksın. Ve yeniden,kendinle mutlu olup, sevmekten vazgeçeceksin. FİLİZ YAVUZKURT