SIRILSIKLAM

Hiç kimse sevemez benim sevdiğim kadar O bakışlarını,o gülüşlerini O içinde baktıkça kaybolduğum deniz gözlerini Hadi kalk,ta gel artık Yüreğimdeki buzlar erimeden Ben kör misali sevdim o yüreğini O yalnız sana çarpar O yalnızca seni arar Geceleri rüyalarımda Sadece senin adını sayıklar Şimdi dokunsalar ağlayacağım Bıraksalar haykıracağım Sen sen diye Düşer gözyaşlarım yağmur misali Düşündükçe utanırım söyleyemem yalnızlığımı Bir türlü iliklerimdeki seni Sensizliğime ilikleyemedim Bittim tükendim,gücüm kalmadı Ne kadar güçlü görünsemde Hala sarılması gereken yaralarım var Ben seninle kendime kavuştum O yüzden bu kadar sevdim Hiç kimse sevemez benim sevdiğim kadar Dayanacak gücüm kalmadı artık Hasretin yüreğime sıkılmış bir kör kurşun gibi Haydi gel be gel çok kötüyüm işte Bir kere yüzünü göreyim Başımı omuzlarına yaslayayım Senin sevincine üç beş ağlayayım Sonra yine gidersin söz Bir günde olsa sönsün içimdeki Sana yanan o ateş o köz Hiç kimse sevemez benim sevdiğim kadar Hani sırılsıklam aşık derler ya Aynı öyle işte sırılsıklam aşığım seviyorum Malatyalı şair Cahit aluç