O KADAR YORGUNUM Kİ …!

seviyorum…kendi kendinle muhasebe yapabiliyorsun…En azından dertleşecek kimsen olmasa bile yerlerin göklerin sahibi Rabbim le konuşuyorum…dertleşiyorum.En doğru yolu o gösterir bilirim.ve gönlüm rahat kimse olmasada yanımda ALLAH’ımla konuşuyorum… Türkiye gündemi ne kadar bulanık değil mi? Akşam haberleri izlemek istemez insan…çünkü her gün yeni bir iç sıkıntısı haberleri….Bir bakarsın bir aile kaybolmuş yoksulluktan acizlikten dolayı…Diğer tarafta yaşantının en kralını yaşayan aileler..Poker masalarında ve eğlence merkezlerinde boy göstermekteler…Aklıma Pir sultan Abdal’ın muhteşem sözü geldi,”Demiri demirle dövdüler; biri sıcaktı biri soğuktu,İnsanı insanla kırdılar;biri aç biri toktu”… bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde, yüregin susup,mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını; dağlara dönmeli yüzünü insan.. yeni patikalar yeni yollar seçmeli yüreğini ferahlatacak.. yeni insanlarla tanışmalı, yeni keşifler yapacak.. hep isteyipte bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa gerçekleştirmeyi denemeli.. her geçen gece ölüme bir gün daha yaklaştığını ve zamanın bir nehir, kendiisinin bir sal olupta, o dursada yolculugun devam ettiğini anlamalı.. baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler, her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa, değiştirmeye çalışmalı bir seyleri.. küçücük şeylerle başlamalı belki, örneğin bir kaç durak önce inip servisten otobüsten, yürümeli eve kadar, yüregine takmalı güneş gözlüklerini gördüğünü hissedebilmeli.. sağlıgını kaybedip ölümle yüzyüze gelmeden önce değerli olmalı hayat..! illa büyük acılar çekmemeli küçük mutlulukları farketmek için.. başkasının yerine koyabilmeli kendini.. ağlayan birine "gül"