Ne Olur Sevsen Doğayı

Neden biz sevmiyor muyuz doğayı diyebilirsiniz. Doğayı sevmeyi beceremiyoruz bu da bir gerçek. En kolay yapabileceğimiz eylem sevmek onu da elimize yüzümüze bulaştırıyoruz.   Doğayı koruma adına birçok çalışma yapılmış ve yapılıyor olsa da biz o bilinci bir türlü güzel zihinlerimize yerleştiremiyoruz.   Dengeler değişiyor, düzen bozuluyor ve hep şikâyet eden insanoğlu oluyor. Uzmanların yaptığı araştırmalara göre dünya üzerinde 8 milyon 700 bin canlı türü yaşıyor. En şahane varlık da sözde biz insanoğlu.   Ne istiyoruz biz bu yaşadığımız dünyadan, niye bu kadar hoyrat kullanıyoruz? Sadece insanoğlu yaşamış ve bundan sonra da sadece insanoğlu yaşayacakmış gibi. Bizden sonra da yaşayacak olanlara saygı duymadan yaşıyoruz. Mesela hiç düşünmüyoruz yok olup gidenleri, yok olmayanları da düşünmediğimiz gibi! Yok olmayanlar demişken bir cam şişenin 4000, kutu kolanın 10, pet şişenin 400 yılda, hiç düşünmeden attığınız bir sigara filtresinin 2 yılda doğadan yok olduğunu biliyor muydunuz? Eminim bilmiyorsunuz yoksa kıyabilir misiniz şu güzelim doğaya...   Düşünmeden etrafa attığımız o çöpler huzursuz ediyor ekolojiyi. Ormanlık alanda söner nasılsa diye atılan bir sigara asırlık ağaçların yok olmasına neden oluyor. Akciğerimiz dediğimiz ormanların yok oluşunu izlerken nefes almaya çalışıyoruz. Bizimle birlikte hiç suçu olmadan yaşamaya çalışan diğer canlılarda tabi.   Bir anne babanın çocuğuna bırakabileceği en büyük miras yatlar, katlar, paralar, pullar değildir. İnsani değerler en büyük mirastır. Bütün eğitim bilimcilerin dediği 'eğitim okuldan önce ailede başlıyor.' Çocuğa küçüklükten itibaren doğayı sevmeyi ve korumayı öğretmekle başlayan eğitim, beraber bir ağaç dikmekle, yere çöp atmamakla bazen de yerdeki bir çöpü alıp çöp kutusuna atarak görmesini sağlamakla devam ediyor. Şunu hiç unutmamak gerek ki çocuklar duyduğunu değil gördüğünü yapar. Doğayı seven ve koruyan kuşaklar yetişse dünya yaşamaya değer bir yer olur.