Malatya'lılar Osman Amca'dan Çorap Alın Duayı kazanın...
Cebrail Kandemir kardeşimin paylaştığı yazı, şu anda sosyal paylaşım sayfalarında rekor kırmakta.Hatta hatta istanbuldan iskenderundan Türkiye'nin çeşitli illerinden çorap siparişi veren olmuş. Osman Amcayı kışlada her yerde görebilirsiniz.Adresi kışla c
Cebrail Kandemir kardeşimin paylaştığı yazı, şu anda sosyal paylaşım sayfalarında rekor kırmakta.Hatta hatta istanbuldan iskenderundan Türkiye'nin çeşitli illerinden çorap siparişi veren olmuş. Osman Amcayı kışlada her yerde görebilirsiniz.Adresi kışla caddesi.Gakgo dayımdan çorap almadan kışladan geçmeyesiniz aman ha.... Resimde gördüğünüz bu insan ekmeğini taştan çıkartan Osman Amca. Aslen Elazığlı olan bu insan, sabahın erken saatlerinden gecenin en geç saatlerine kadar çorap satmaya ve evdeki kendisinden bir kaç yaş küçük olan hanımına bakmaya çalışan 60 yaşında bir Amcamız. Bu amcamız Malatya'nın belirli yerlerinde durup yaz kış demeden çorap satıyor. Her selam verişimde çok mutlu olup hayatın en acımasız hallerine inatla tebessüm edip ve bana "Allah razi olsun Gaggo abi sağolasın varolasın Gaggo abi" deyip ardımdan binbir türlü dualar ile beni uğurluyan 60 yaşında ve hala dimdik ayakta olan Osman Amca. Birgün birkaç ağabeyim ve ben bir çay ocağında oturup kendi aramızda devlet kurup devlet yıkarken, hayatın bütün acımasızlığını görmüş bu Amca bizim hemen yan tarafımızdaki masaya oturdu. Tütün poşetini çıkarttı ve filitresiz bir sigara sardı. Derin derin çekmeye başladı. Çay ocağının sahibi, Osman Amcanın tüm ısrarlarına rağmen Osman amcadan hiç bir türlü çay vb içecek ürününün ücretini almıyormuş çay ocağının sahibi ücret almayınca Osman Amca da sırf bu yüzden çoğu zaman içeride oturmuyormuş. Ben bunu içeriye gidip çaycı ağabeyden çay istediğimde "Ağabey ben getirirdim niye zahmet ettin" diye bana mütevazı bir soru sorduğunda ve benim ona "Bu çay benim için değil Osman Amca için bu da ücreti" dedim çaycı Ağabey bana "Ağabey biz Osman amcadan ücret almıyoruz" dediğinden sonra öğrendim ve çokça duygulandım. Çayı alıp Osman Amcanın yanına oturduğumda çok sevindi ve yine bana "Sağol Gaggo abi Allah razı olsun Gaggo abi" dedi. Eline vardım ve binbir türlü zorlukla elini öpüp onu biraz daha mutlu ettikten sonra halini sordum. "Çok şükür Gaggo abi sen nasılsın iyisin inşallah" deyip benim hatrımı sordu ben de iyi olduğumu söyledim ve bana "Allah iyilik versin" diyerek yine dua etti. Uzun süre sormak istediğim, soramadığım aslında sormaya çekindiğim soruları sormadan önce "İşlerin nasıl Osman Amca" dedim. "Çok durgun Gaggo abi" dedi. "Nedense bilmiyorum kimse benden çorap almamaya başladı" dedi. Çok üzüldüm, gözlerim doldu. Ne kadar çok şey söylemek istediysem en az o kadar şey boğazımda düğümlendi ve bir süre konuşamadım. O yine filitresiz sigarasından derin derin çekti ve ne kadar derin çektiyse o kadar derin düşüncelere daldı. Kendimi toparladıktan sonra "Nasip Osman Amca" diyebildim. Birden daldığı düşünceden kendisine gelerek "Amenna Gaggo abi Amenna" dedi. Kendimi daha iyi hissedip tüm cesaretimi topladıktan sonra sormaya başladım: "Osman Amca çocukların var mı?" "Var Gaggo abi olmaz mı..." "Peki sana bakmıyorlar mı?" deyince durdu ve bitmek üzere olan sigarasından bir fırt daha çekip biraz düşündü, sonra "Çok şükür hepsi iyiler Gaggo abi" dedi. Ne bakıyorlar diyebildi ne de bakmıyorlar... Gözümde bir kaç damla süzülürken "Osman Amca teyze hanım yaşıyor mu?" diye sordum. "Çok şükür bin şükür" dedi ellerini semaya doğrultarak. Hayattaki tek yaşama gayesi teyze hanımdı, belliydi... Biraz bekledikten sonra "Çocukların ne iş yapıyor Osman Amca" diye sordum. "Terziler Gaggo abi terziler" dedi... "Osman Amca sigortan var mı?" dedim "Yoktur Gaggo abi" dedi. "Ya hasta olursan ya sana birşey olursa" diye sordum ağladığımın bile farkına varmayarak. "Allah kerim Gaggo abi bin şükür" dedi... "Osman Amca yaş kaç?" dedim "Vallahi Gaggo abi tamı tamına 60" dedi. "Osman Amca kimlikteki yaşın 65 ise sana 65lik maaş bağlanması için uğraşayım" dedim. "Gaggo abi tam tamına 60" dedi. Ve yine derin derin düşünmeye başladı. Sigarası bitmemişti Osman Amcanın ve çayı hala içilmemişti... Mahçuptu, çaresizdi lakin çok şükrediyor, çokça dua ediyor "O'ndan gelene hamdolsun" diyordu. Ve bana dönüp "üzülme Gaggo abi Allah kerim, üzülme" dediğinde ağladığımı farkettiriyordu bana ve yan masada ağabeylerim hala devlet kuruyor, devlet yıkıyordu ve Osman Amca hala akşam eve kaç tane ekmek alabileceğinin hesabını yapıyordu... Yaşam savaşı veren Osman Amcayı ne zaman görsem bir çorap alırım. Lakin benim amacım çorap almak değil onun duasını almaktır. Siz de ne zaman görürseniz bir çorap alın dostlar çünkü O'nda bir çorap alana bin dua hediye... Dostlar ricamdır bir kere paylaşalım bu durumu. Devlet yetkililerimize ulaştırmak güç olsa bile bari Osman Amca'dan bir çorap almaya teşvik ederiz insanlarımızı. Dostlar! Osman Amca bir çorap alınması ile zengin olmaz ama omuzunda taşıdığı o yırtık valizini yenileyebilir belki de...