TUTTUĞUM ELİ BIRAKMAYACAĞIM

Bu gecede bağıra bağıra susuyorum yine, içim düğüm düğüm ama sebepsiz.Yüreğimde dumanı tüten bir aşk var şimdi ,ömrümü adadığım.Her anım sen,her yer seninle dolu,bakışlarım sen,aynalar sen,aldığım nefes sen oldun,hayatımın ortası ve sonu gibisin,hesapsız ve nedensizsiz.Bazen sarılmaya utandım, bazen gözlerine bakmaya,aşk utanmaktı aslında.Seni,özgür bıraktığım  hayallerimde yaşatıyorum, bir dilenci suskunluğu gibi. Şimdi bir gülüşüne ömrümü verebilirim,yüreğimdeki çığlık öyle güçlü ki,kendi sesim bile yabancı bana. Islananın yağmurdan korkusu olmazya hani,yağmuru seviyorum,ıslanmayı seviyorum,sakındığım rüzgarı bile seviyorum artık, iliklerime kadar ıslanmışlığımla..Seni şiir yaptım yüreğime,yaralarımdan çiçekler sunacak kadar seviyorum .Yok olan bir sevdanın mağduru olmayayım,sensiz bırakma beni, gülüşün güneş, ellerin umut oldu bana, ben senin eserinim şimdiki benle…Keşkelerim olmasın, yeniden başlamak yok hayatımda, duymak istemediğim sözler, görmek istemediğim insanlar,unutmak istediğim anılar var ama gülmek için sebeplerimde var artık, sen varsın…Sen,umudumsun,çabamsın emin olduğumsun…Sesinde huzur var,bakışların sıcacık, ellerin şefkat dolu. Yaralarımı unutturan Güven var yüreğinde ,incitmekten ve kırmaktan korktuğum.Hiç beklentim olmadan seviyorum seni, aramam,sormam gelmem belki sadece sevmeyi bilirim ben. Belki korkutur  böyle büyük bir aşkın ağırlığı seni, kim korkmazki böyle ağır bir aşktan ama korkma sen ,ürkütmesin seni bu ağır sevda, senin  taşıyamayacağın yükleride bindiririm omuzuma ,tüm şarkılarda ki sözler,ben bile sen olmuşum ağır sevdamla.Yine birikmiş özlemlerle içim acıyor,yüreğim yorgun şimdi,sensizliği anlayamam,yaşayamam…Yokluğun ,özlemişliğim,sensiz yürüdüğüm yollar olmasın .yarınlarımda sen ol,senli yaşamaya  hasret kalan yanımı sen götür senli yarınlara, sınır tanımayan sevginle ışıl ışıl baksın gözlerin sonsuza kadar ateş olsun ve yaksın beni...Sağanak bir yağmur misali geldin hayatıma, iliklerime kadar ısıttın beni,titrettin yüreğimi tam ortasından ve nefesim oldum. Şimdi ne ıslatacak yağmura hasretim,nede ıslatacak yağmuru bekliyorum…Öyle büyük geldinki bana, sen gibi ,aşk gibi geldin.Yol bitmesin hiç, git deme bana, git demeyi öğretme, gücüm yok sensizliğe,yokluğunuda sindiremem,kendime gelemem .. .Yoktun yanımda , yokluğunu sevdim senin, sendeki imkansızlığı sevdim,sana sarılamamanın acısını sevdim, hep aklımda oluşunu sevdim. Bazen içime attım sevgimi bazen içinden çıkamadım, bağıra bağıra susmayı sevdim,savaşım ,acım ve hüznüm olmanı sevdim.içimdeki fırtınayı bir tebessümle kapatmaya çalıştığım  zamanlarda, gözlerimdeki acıyı okudun sessizce.Senin sormaya cesaretin yok tu, benimde anlatmaya. Ne ben konuşacak kadar güçlüydüm ne sen duyacak kadar cesur. Şimdi bu ağır sevdanın boş ve soğuk karanlığında aşk gibi bakan gözlerin hangi mesafede ,kaç yürek ötemde, hangi acının sonrasında gözyaşlarım kalbimdeki ateşi söndürecek,hangi sensiz yarınlarda sevdama tutsak kalacağım,hangi yıkıntıların üzerinde yeniden başlayacağım bilmiyorum…Tek bildiğim,  Sen beni, sıkılmadan,korkmadan, bıkmadan sevdikçe, ben  tuttuğum  eli bırakmayacağım…