SENSİZLİK KARANLIK

Sen hiç doğmamış bir güneşin batışımı,asla tamalayamayacağımız bir sevdanın yarınsız acılarımısın karanlıklarda gizlenen…Her yer sessiz ,her yer karanlık şimdi. Bakışların benden uzak,sıcak ellerin yok ellerimde.Saçımın her telinde hissettirdiğin sevgin,derin bakışların yok artık,öfkenin soğukluğunda kaybolmuş gibiŞimdi sensizliğin vurgun saatlerinde hak edilmiş bir vedasın yüreğime sığmayan ,unutmaya çalıştıkça hatırlayacağım,anlattıkca bitmeyenim olacaksın ve yokluğuna sarılacağım sessiz çığlıklarımla. Acıyı susmak bileceğim senden kalanla ,kırık ve yenik yüreğim eksik kalacak yanlızlığımda…Karanlık dünyama ışığım olmuştun, yüreğimde yaşatıp ,düşlerimde çoğalttığım seni ve hiç eksiltmedim..Şimdi senden gitmek öyle zor,öyle acımasızki,derin bir boşluğa sığınmak gibi. Senden öncesi yok, senden sonrası karanlık.Yenik yüreğimle sensiz yaşamayı bilmiyorum ben ve yokluğunda eksildim biraz daha.Aramıza ördüğün duvarlar vurgun oldu yüreğime,nasıl kanattı ağır sözlerin,nasıl kıydın göz yaşlarıma ,sen bize nasıl kıydın.Karanlığımda kayboldu elerimde sıcaklığın,terkettiğin yüreğim darmadağın şimdi. Yüreğime sığmayan aşkın ,bir hoşçakala sığacak acımasız ve çaresizce. Aşk sessizce geldi bize,sessiz ve yarınsız karanlıklarda bitecek şimdi.