Mehmet Zafer'den Duygu Yüklü Şiir

Şair-Yazar Mehmet Zafer'in duygu yüklü şiiri;Hayat Çok Yordu BabaBiliyor musun baba…Ben kaç kez sana konuşmaya geldim de, içime akıp gittimGözlerimi gözlerine dökerkenAslında bütün yükümü boşaltmak istiyordum daYapamıyordum.Bir şeyler gelip içimi sıkıyor,Çıkması gereken bütün cümlelerBoğazımda düğümleniyordu.Yılların yüzünde bıraktığı izleri,Yaşanmamışlıklarını gözbebeklerinde görüyor,Ciğerlerinde katre katre olan acılarınaBir yük te ben bırakmak istemiyordum.Nerede yarım kalmış bir öykü varsa bana aitHayat,her zaman hali vakti yerinde olan yalnızlığı yaşattı banaKonuşmam gereken yerde susmaktan yoruldumAnlaşılamamaktan,adam yerine konulmamaktan bıktımHani ' insanın en çok sevdikleri belini büker ' derdin yaBen boynumu bile büküyorumKırılmasınlar diye kaç parça olduğumu bilmiyorumSöylesene baba,neden yaralar hep kanar da iyileşmez ?Neden insanın içini sızlatan acıların sonu bir türlü gelmez ?Sen nasıl dayandın bu kadar sene,bunca acıya ?Nasıl omuzladın hayatın yükünü ?Onca yoksulluğa göğüs gerip,Her fırtınaya karşı nasıl ayakta kaldın ?Zaten hayatım boyunca hep sana özendimSana imrendimŞimdi belini büken hayatın izlerini yüz hatlarında gördükçeVerdiğin onca emeğe rağmen ,Bir baltaya sap olamamanın utancını yaşıyorum.Hakkını helal et baba ..'İnsan gördükçe yaşar,yaşarken öğrenir' derdin yaGaliba ben o dediğin zamanı hep yaşıyorumAma hayatı bir türlü anlamıyorum baba.Uğruna can vereceklerim canımı yakıyor,Bu yorgun bedeni bir yere sığdıramıyorum.Ne yüreğimi serinletecek bir nefesNe yön tayin edecek bir el varYola çıktığın herkes bir şekilde yarım bırakıyor babaYolun sonuna varana kadarKaç hançer yarası birikiyor sırtımdaKaç dil yarası bağrımı delip geçiyor sayamıyorum babaNe gidecek yerim var, ne sığınacak bir siperimBir sığıntı gibi muamele görmekten bıktımBoyum kadar çocuklarım varken çocuk gibi azarlanmaktan yoruldum artıkİçtiğim çay bile boğazıma diziliyorNe halde olduğum kimsenin umurunda olmuyor baba...Alıp başımı gidesim var buralardanGidip bir daha dönmek istemiyorum.Kahır dolu bir ömrü tükettiğim bu kentin sokaklarındaAyak izlerim silinsin istiyorum.Anılmasın adım bir dahaHep aynı acılar içimi yakmasın istiyorumBir sonsuza yazılsın adım'Öldü' denilsin.Beni sorduklarındaİçimdeki kıyametten bahsetYaşadıkları ağustosta ilikleri dondurur de.Ben gittiğimde hiç kimseye yr olmadığımı da söyleNe eşten yana,ne dosttan yana bir hayır görmediğimiAynı kanı taşıdığım insanların damarlarımdaki kanı bileBana çok gördüklerini söyle baba...Ardımdan yaş döktüklerindeYaşlarını boğazlarına diz, yanlarına kalmasın baba...