ANIMSAYINCA ...

Nasıl bir hayat yaşıyorum bilemiyorum.Ne etrafımda bir sevenim var ne merak edenim.Öyle hoyrat bir ömür tüketiyorum ki,elini uzatan herkesi de kırıp geçiyorum.Çekilmez biri oldum.Ne sağım belli ne solum.Ne zaman ne yapacağım belli değil.Etrafımda kırmadık kimseyi bırakmadım.En kötüsü de halimden memnun olduğum.Nefret yüklü bir huyla daha ne kadar yaşayacağım bilemiyorum.Ah be yüreğim,bahtı karalım,yaralım,kimsesizim,öksüzüm.. Nedir bu çektiğin biliyor musun ? bilmiyorsun,bilsen zaten bu hale düşmezsin.Zaman geçtikçe canının her geçen gün daha çok acıdığını anlarsın.İçin çığlık çığlığadır ama etrafında sağır duvarlar,dilsiz kayalardan ibaret insanların varlıklarını görür susarsın,içine atarsın.Ne kimseyi değiştirecek gücün vardır ne içinin feryadını bastıracak çaren.Kabullenirsin yavaş yavaş her şeyi,herkesi.Olmasını istediklerin olmayınca ,hayatı olduğu gibi yaşamayı öğrenirsin.Ciğerini paramparça eden acıların yüzüne yansısa da ,dudaklarına tebessümü kondurup gülen bir maskeyle dolaşırsın.Senin anlatacakların vardır mutlaka,hem de ağız dolusu değil akılların alamayacağı kadar,ancak anlayacak kimsenin olmadığını bilirsin.Bu güne yalnız geldiğini ve yarın da yalnız yürümen gerektiğini iyice anlarsın.Gün tepeden kaybolurken hüzünlü gecelerin koynuna gözyaşlarını bırakıp yeni bir güne daha umutla bakarsın.Böyle devam eder gider işte ,ve sen bunun adına YAŞAMAK dersin,ben SÜRÜNMEK ,bir başkasının ne dediğini umursamadan...!!!