Affetmek mi, Kabullenmek mi ?
Affetmek erdemlik midir,yoksa erdemliğin yolu affetmekten mi geçiyor? Hayatımızda yaşadığımız olaylar neticesinde hata yaparız,bize karşı hata yapılır.Hata ;iyi düşünemeden,istem dışı ,bilmeden yapılan bir kusurdur.Yanlış; bilerek,düşünerek ,isteyerek yapılan bir davranış biçimidir.Yapılan bir davranışın hata mı yoksa yanlış mı olduğunu iyi kavramak ,iyi anlamak lazımdır.Bunu anlamadan karşı tarafı yargılamak bizi yanılgıya,dolayısıyla hataya düşürüz,ve bu hata bizi yanlış kararlar almaya teşvik eder. Karşımızdaki kişinin durumunu iyi algılamadan yargılamak,nihai kararı iyi düşünmeden vermek telafisi olmayan bir yanlışa götürür bizi.Affedici olmak ,bağışlayıcı olmak elbette güzeldir,hoştur.Kin gütmek sırtımıza yük almaktır,her kin bir dert olarak yanımızda kalır. Giderek nefret hissini güçlendirir,içinden çıkılmaz bir intikam bataklığına bizi götürür.Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek. Başkalarını affettiğimizde biz özgürleşiriz. Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi engeller. Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir. Herkesi olduğu gibi kabullenmek erdemliğin zirvesidir,yoksa affetmek erdemlik değildir.Zaten herkesi olduğu gibi kabullenirseniz affetme zahmetinden de kurtulmuş olursunuz.Suçu karşımızdakine yükleyip sonra da affetme iç güdümüzü öne çıkarıp kendimizi iyi bir iş yapmış gibi gösterip yüreğimizi ve vicdanımızı rahatlatma bir egoistliktir.bunu düşünen birinin psikolojik sorunları var demektir.Hem yaşadığımız ortamdaki insanlarla sosyal ilişkilerimizde aramızdaki diyaloglar ve yaşantılardaki sorun doğuracak olayları da iyi tasavvur etmek lazımdır.Birini affetmemiz mi gerekiyor,iyi düşünmeliyiz,yanlışa düşmemek için. Bu neyi affettiğinize bağlı . Bir insana kendisi gibi davrandığı için ve bu size uymadığı için kızdıysanız ve bir sekilde onu affetmeye karar verdiyseniz, bunun adı affetmek değil,kabullenmektir.Arada ucurumlar olsa dahi egomuz bize bunun tamamen kişisel ve affetmek sınırları içinde olduğunu söyler. Halbuki siz bir tilkiyi kumesinize dalıp tavuklarınızı yedi diye affedemezsiniz, etrafta tilkiler oldugunu hesaba katmadan korunaksız bir kumes yaptığınızı farkedip kabullenirsiniz. Tilkiyi cok sevip hayatınızdan çıkarmak istemeyebilirsiniz, ona her gün bir tavuk vermeyi kabul etmek kosuluyla elbette. Hem tilkiyi hem tavuklarınızı hayatınızda tutamazsınız .Bunu yapmaya çalışırken tilkinin tavuklarınızı boğazlaması sizin onu affetmeniz degil, kabullenmenizdir. Aradaki farkı bilelim,affetmek mi ,kabullenmek mi ?