Acı Sevdamdı Huzur

Kocaman bir boşluğun tam ortasın da gibiydim ,ne boş bakan gözlerim aradığı şeyin farkın da oldu,nede aydınlığa gitmeye çalışan adımlarım yolunu buluyordu.Aslında huzur arıyordum sadece ,nerede olduğunu bilmeden. Hiç  yabancı değildi bana ,ne gözle görülebiliyor,nede tarifi var ama zamanı  geldiğinde kayıp bir yerlerden mutlaka görünecekti. Gösterişsiz ,sakin bir hayattı bendeki huzurun adı ,nerede ne şekilde bulacağımı bilmediğim,yarınsız hayallerimdi sadece. Çözmek için uğraşmak yerine,cevapsız bırakmaktı  herşeyi, sadece gerçeği aramaktı… Ağlamaklı gözlerime inat,yalan tebessümlerimi sahte gülüşlerin  arkasına gizledim zaman zaman ve karanlık  gecelerin sabahın da uyanıp söylenen sözler de ,yazılan cümleler de aradım huzuru. Oysaki huzur,yalnızlığımı paylaşan yüreğim de ,yaşamın bilinmeyen noktasında ,sevgi dolu sıcak ellerindeydi. Anlık bir tebessümden geriye kalan , yarım bırakılmış sözlerindeydi  huzur  ,yada yüreğimden gelen sözlerin çıkmamak için direnmesi  ve sessizliğe sarılıp sabahı beklemesiydi. Her sabah senli anılara merhaba demekti huzur  ve gülümseyen gözlerine sığınmaktı yeniden. Bazen ışıldayan gözlerin de kaybolmak ve susup sessizliğe demir atmak,bazen de gecenin bir yarısı özlediğim sesindeydi  huzur. Belki aşk tı huzur,tüm cümlelerin yok olduğu,aşkın sıcaklığı ile ısınan ellerimizin,sevgi dolu yüreklerin serinliğiydi. Bazı geceler bir yıldız gibi çıkardı ve erkenden kaybolurdu yüreğimdeki  huzur sessizce.Beklenmedik sert bir fırtına, aniden ıslatan yağmur gibiydi. Bazı geceler,sana sarılıp ağır bir ezginin notaların da  göz yaşın olmak istedim ,sana tutsak kalbimi azat etmek,geceyi bekleyip yüreğimdekileri atmak istedim. Seni beklemek yada beklemeyi özlemekti bazen huzurum,alnıma kondurduğun sıcak busenin anlatılması güç tarifiydi. Geçmeyen sevdamın yarına uzatılmış sözleri ve yarına gülümsemekti huzurum,sınırsız hayallerimle gözlerini sahiplenmekti. Boş bir defteri seninle doldurmaktı huzur . Yüzüne her baktığım da  yandığım, yarınlarımın anısı,yüreğimin susturamadığı ses, kimsenin okuyamayacağı ağır bir roman,yazmak istemeyeceği  acı sevdamdı huzur.