Kaybolmak istiyorum bazen karanlık gecelerin kör vakitlerin de. Gün ışığını kirpiklerimin yansımasın da hissederek dolan gözlerimin, sensizliğin simgesin de kaybolmak istiyorum zamana inat.
İçimdeki özlem yükü bir derin yara şimdi, çok özlüyorum seni ve bir bakıyorum ki iki damla yaş olmuşsun gözlerim de ,akıyorum sana doğru.
Bir çare arıyorum kurtulmak için bu özlem acısından…Aslında acı zannettiğim sevgimin ateşi, sevgim de onun soluğuymuş. Şimdi çaresizlik, özlemimi ve acımı daha da büyütüyor.
Yüreğim ,aşkın ,acının,suskunluğun,belirsizliğin içinde kaybolmuş gibi .
Tüm özlemlerime, yorgunluğuma inat sımsıkı sarılacağım sana.Tüm cümleler de seni arayacağım. Fırtınalar kopsa yüreğim de seni haykıracağım. Umudum, hayatım ,kimsesizliğim sensin diye ciğerlerimi parçalayan hüznümün acısıyla sende kalacağım. İçimde bir şeyler seninle yeniden hayat buldu ve kül olmuş duygularım yüreğimi sarmalamış gibi şimdi. Sen kabul olunmuş duam ,tövbesi olmayan günahımsın. Sen yasağım ve saklımsın, hem en güzel yanım hem yüreğimde kanayansın.
Her acıya bir hasret kalırmış ve binlerce hasret bırakırmış yarınlar. Sen yaşadıkça anlam bulan, kimi zaman bir umut, kimi zaman bir hüzünsün yüreğime dokunan.
Tüm hasreti , özlemleri , sensiz zamanları yok sayarak seveceğim seni ve hiç bıkmadan büyüteceğim yüreğime yakışan sevdanı. Sen ölüme kadar aşk’a yolculuk,sen hayatıma umut ve sen gerçek mutluluksun…
