BİLİYORUM GELMEYECEKSİN VE BEN YİNE BEKLEYECEĞİM

Kaç zemheridir ayazlarda üşütüyorum yüreğimi,paramparça umutlarımı yamaya yamaya yol alıyorum.Aslında kendimi avutuyorum.Keşke geleceğine bir nebze umudum olsa,yıkardım o zaman gurbet dolu bütün iklimleri.Uğruna çektiğim hiç bir acının hesabını tutmuyorum.Uykusuz gecelerim,için için ağladığım mevsimlerim,başımı önüme eğip seni soranlara sustuğum vakitlerin tamamını helal ettim zaten.Hiç kin tutmadım yemin ederim ve bir an olsun gönül koymadım sana.Biliyorum ki yüreğinde varım,gecelerinde uykularına asıp,sabahlarında kirpiklerinde uyandırıyorsun.Adının yanında adımın anılması bir ömür her gün ölmeye değer. Sen bilmiyorsun belki ama, ne zaman bir dost muhabbetine rast gelsem bizi konuşuyorlar.Çok değişmişim sen hayatıma gireli.Farkında değilim ama,bütün huylarım bir bir değişivermiş.Artık daha derli topluymuşum,işime dört elle sarılıyormuşum.Öyle diyor dostlarım.Onlar diyorsa doğrudur,demek ki uzaktan böyle görünüyorum.Her mutluluğumu sana bağlıyorlar ,seni bir daha seviyorum.Yani anlayacağın bütün zamanım seni sevmekle geçiyor. Bu gün yine yollara vurdum kendimi,güneş tepemde asrın hıncını çıkarırcasına kor ateşleri salarken,inadına dolandım hiç usanmadan ve bir an olsun durup dinlemeden.Şakaklarımdan ter akıyordu ve sırtım sırılsıklamdı.Bir durağa daha adını verdim,şiirler okudum,yine görenler aklımı yitirdim sandı.Keşke şu nedamet kaldırımlarda resmin olsaydı ve ben eğilip öperken herkes beni dilenci sansaydı da yokluğunu yüzüme vurmasaydı.Benim en yoksul yanım ,öksüzlüğüm,yetim kalmışlığımın sebebi sensin.Sen olsan yanımda hiç bir şey istemem.Şimdi bütün ağaçları kırılmış ,bütün gülleri yolunmuş,bütün ekinleri yakılmış harabe bir köy gibiyim. Umut dolu bir geceyi daha elzem dolu sabahlara bıracağım.Örtüp yıldızları üstüme yine seni haykırıyordum,bir bir kayıp giderken hayallerim de akıyordu.Hüzün bulutlarını gözlerime sürüp,özlem dolu kelimleri yuvarlıyorum dudaklarıma.Kaç bekleyişi tıkadın boğazıma,kaç kekremsi acı yutkundurdun ömrüme ki böyle eriyip bitiyorum.Her gün bir başka umudum kırılıyor yüreğimde,sen hâlâ yoksun ben boşuna yaralarıma kabuk bağlatıp kanatıyorum.Biliyorum gelmeyeceksin ve ben yine bekleyeceğim.Yine ucu görünmeyen karanlıklara bırakacağım gözlerimi,bir köşeye sığınıp uzun uzun ağlayacağım.