Özgur Durmuş Alpsoy

Ah Babam..

Özgur Durmuş Alpsoy

Ben en çok senli çocukluğumu özledim .
Ah babam !!!
Hani anlatırsın ya hep , dünyaya ilk geldiğim anda sımsıkı kavrayıp , güneşe çevirdiğin yüzümü , " Özgür " diye seslendiğini . Ondandır belki ilk ve ( aradakilere rağmen ) son sevdam oluşun.
Çocukluğumda en çok senin ile hasbihal etmeyi severdim ben , en çok seni dinlemeyi , tıpkı şimdilerde olduğu gibi ...Belki en iyi anlayanım , en iyi dinleyenim , en iyi yol gösterenim , çıkarsız beklentisiz tek sevenim olduğun içindi bu.
Hayranlığımsın sen benim , vazgeçilmezim...
O çocukluk yıllarına inat , halen hiç büyümemiş gibi korumacılığın , yüreğini vererek sarılmaların. Kimse senin kadar vefalı değilmiş babam. Ya senin anlattığın insanlık sizli zamanlarda kaldı , ya da anlatmak istediklerini ben tam anlayamadım .Bu zamanda en zor mesele , "insan" olabilmekmiş sadece onu anladım .
Gerçi ; "kıracaklar ama kendini onaracaksın , üzecekler ama kendini sen tedavi edeceksin , çok zaman anlamayacaksın , yaşadıkça , tecrübe kazandıkça anlayacaksın " derdin hep. Şimdi anlıyorum artık anlatmak istediğin herşeyi ve tutuyorum bana verdiğin tüm öğütleri. " İnsanız , fitratımızda hata yapmak da var yanlış da . Ama olmaya ki hatayı kendine yapsan da , yanlışı başkasına yapma."
Yaptıkları halde yapmadım babam , tuttum sana verdiğim sözümü . İnleyene derman , ağlayana omuz olmaya çalıştım hep .
Neydi bizim parolamız , "kötülüğe iyilik ile cevap ver , kulun yanında kaybetsen de , Hak' kın yanında kazanırsın hep."
Çocukluğumda kaldı belki en güzel en mutlu günlerim ama , ben zor olan bu hayatı senin varlığın ile sevdim . En çok akşam yemeklerinden sonra , saatlerce ( tüm yorgunluğuna rağmen ) omuzlarında gezdirdiğin anları , elektrikler kesildiği zamanlarda korkmayayım diye kucağına alıp sarmalayarak anlattığın masalları , hasta olduğum zamanlarda bir anne şefkati ile üzerime titremelerini , ben senin ile geçen her anı her saniyeyi özledim babam .
Okumam , bilgilenmem , hür iradem ile karar verebilmem için verdiğin mücadeleyi , kaybettiğim zamanlarda yıkılmayayım diye gösterdiğin amansız çabayı , namerde boyun eğmemeyi , merhabası olmayana elvedanın hükmü mealini , " yaradılanı sev yaradandan ötürünün " anlamlılığını , kul hakkı yememeyi , verdiğim söze , verilen emanete ihanet etmemeyi , büyüklere saygıyı , ben doğruya dair ne varsa senden öğrendim babam .
Kaç çocuğa nasip olur sen gibi bir babaya sahip olmak bilemem ama , ne mutlu bana ki , sen benim babamsın.
Dünyaya yeniden gelme şansım olsaydı ve bana babanı seç deselerdi , yine seni seçerdim babam.
Teşekkür ederim beni böyle yetiştirdiğin için ...
Teşekkür ederim sonsuz emeklerin için ...
Teşekkür ederim benim , ben olmamı sağladığın için ...
Dualarını eksik etme ,
Hakkını helal et BABAM.

Yazarın Diğer Yazıları