Mehmet Zafer

Bir Daha Sana Kırılmam

Mehmet Zafer

Bir zamanlar yarınlara umut dolu bakan gözlerim, şimdi geçmişe hasret , yeni bir güne kavuşmanın şükrüne seviniyor. Birlikte mesut yaşamak varken ayrılığın ızdırabında yakıyorum gözlerimi, kaybolup giden bir güne daha kırılıyor kirpiklerim. Ruhum daralıyor, her geçen gün biraz daha çekiliyor dizlerimin dermanı. Üstelik dışım içime ağır geliyor, hiç bir gecenin sabahı görmesini istemiyorum. Yüreğini sevmiştim, eşi olmayan bir merhamet taşıyor demiştim. Duyarsızlığa aklım ermiyor, bu kadar taşlaşmış olamazsın. Ben sonsuzluğa ömrümü yaslamışken hiç umura gelmeyip seyirci kalamazsın. Var bir şeyler aklımı kurcalayan , içimi acıtan.. ! Var, ama ne ..!?
Sen ki, her durumda bana iyi gelendin. Kötü günüme iyi gelen , her günümü iyi edendin. Allah var , iyi de gittin yani. Öyle bir yerde gittin ki , dibine dinamit döşenmiş koca bir dağı tepeme devirdin. Enkazını kaldırsan da ,ayağa kalkacak halim bile kalmadı.
Kırılmış vazolar gibi su sızıyor gözlerimden, yaralanmış kalbimden kan.
İncinen ruhum salkım saçak buz tutuyor yanaklarımda.Gecenin bu karanlık saatlerinde daha bir güçlü kılıyor beni zorluklar. Yıkılmış bu yürek asla bir daha eskisi gibi olmaz,ancak biraz cesaretle eskisinden daha dik, daha mağrur, daha olgun çıkar yaşam arenasına. Lakin benim arenaya çıkacak halim de yok.
Hem gönül dediğin öyle ota böceğe de kırılmaz , dayanıklıdır. Kırılmışsa sevdiğindendir,sevdiğinedir kırgınlığı.Eğer yaralanmışsa, mutlaka canı çok yanmıştır.
Kim bilir neler atlatmıştır..!?
Yoruldu …
Sızladı…
Acıdı …
Kanadı ..
Çok yıprandı bu gönül..
Diyeceğim şudur ki,artık sana bir daha kırılmam !!

Gönül sarayımın tek sultanıydın, yalan değil. Ne senden öncesi, ne senden sonrası oturmadı tahtına. Sen , kendine bile izah edemediğin bir gidişin yeline bıraktığın bu aşkı bile bile yıktın. Kimin aklına uydun , kiminle aklını bozdun bilmiyorum . Bildiğim bir şey var ; kendine yazık ettin. Yüzüne matem düşüren her şeyin hasmıydım , fersah fersah uzakta da olsan varlığına razıydım, bilmedin.
Bilseydin, derdini omuzlayandım, kahrına katlanandım.
Şimdi harabe bir kent gibi olsa da yüreğim , kalkıp yeniden inşa etmeye sebebim yok. Geri döneceğini bilsem de bir gün, benim artık seninle yarına bakacak hevesim kalmadı. Bir zamanlar bütün ömrümün tek sahibiydin, şimdi el bile değilsin..

Yazarın Diğer Yazıları