Dünden bu güne bir ülke...

1920 li zamanlardan 2020 nin arefesine bir ülke düşünün. Koskoca cihan devleti olan 3 kitaya nam salan bir Osmanlı’nın ardından kurulan Türkiye Cumhuriyeti’nin yşadğı var olma sürece ve ödediği bedelleri unutmamak lazım.

Marshall yardımlarinina muhtaç kalan hatta öyleki 1 sent yardıma ihtiyaç duyan ber ülkeden. Günümüze gelen ve dünya’da varlığnı ve gücünü hissettiren bir ülkeye nasıl geldik?

Bu millet hakkettiğ ve layık olduğu hayat standartlarına yeeni yeni ulaşmaya başlarken dikkatli olmak ve sağlam adımlar atmak lazım.

Dünya uyanan devi farketmiş ve korkarket, mazlumlar umutlanırken bu ülkenin insanlarının bunu görmesi ve ülkeseni sahip çıkması garakmakta. Hemde har durum ve şart altında. Çünk yaşayabileceğimiz başka bir Türkiye yoktur.

Bu güne kadar mkurtuluş savaşında da, Çanakkalede de verdiğimiz bedelleri unutmayalım. Buz o bedellerini ödeyen ve  adece vatan sağılsun diyen bir neslin torunlarıyız. Şundan eminimki ı günlere benzer bir dünüm yine olsa (ki eALLAH yaşatmasın) yine bu millet bir ve bütün olmayı başaracaktır. O kan ve irade hücrelerimizde var.

İsterimki o günleri görmeden bir ve beraber olmayı başaralım. Sünni ve siyesi ayrılıktandan kurtulup derdimiz ve mucdelemiz vatan olsun.

Her görüş ve fikir sahibi vatanın selameti için ipin bir ucundan gönülle tutsun. Vatanima göz dikenlerin ekmeğine yağ sürmesin.

Eğet her iktidar bir şeyler yapmış iyi gökü, doğru yanlış bu güne geldik. Mutlak ve %100 doğru olmak mümkün değil. Azami doğru olmayaa çalışmak lazım ve millet olarak azami doğruya çalışan insanlara sahip çıkmak önemli. İsimler ve logoların ve dahi söylemlerin ve sloganların önem arzetmediği bir durumdur bu.

Sevgili okurlarım dikketinizi çekmek isterim; bulunduğumuz coğrafyada şöyle birg öz gezdirelim. Komşularımızdan başlarsak bu gün ekonomik olarak bitmiş sıfırı tüketmeye başlamış bir Yunanistan, yıllardır bitmeyen ve bitirilmeyen bir Kuzey ve Güney Kıbras sorunu, yine yüz yıla dayanan Filistin meselesi (ki her Müslümanın yüreğinde derin bir yaradır), Saddam Hüseyin sonrası bir türlü istikrar v edüzele görmeyen Irak, Ambargolar ülkesi olan ve israrla direnen ve varlığını hep hissettiren ve  çevremizin Nükleer gücü olan İran, azarbaycan ve Ermenistan arasında uzun sürdir devam etmekte olan Karadağ meseli, düne kadar yokluk ve sıkıntının merkezi olan Afganistan ve Pakistan, Çin’nin pervasizce yaptığı ve dünyanın gözünü yümduğu Uygur Türklerinin yaşadığı zulum ve sıkıntı, ve Meyammerda Budistlerin Müslüman halka yaptığı soy kırım ve zulum.

Şimdi kıtamızda bu gibi sıkıntılar yaşanırken Ülkemde isi son dönemde bu tür sıkıntılar yaşanmıyor ve sonu geldi inşallah. Bu ülkeninde başına yıllarca bile oln Terör sorunuda bitmeye yüz tutttu basınan takip ettiğimiz kadarıyla.

Çoğrafyamızın insanalarının adeta umudu olan bu ülkeye bu ülkenin sahiplerini olarak sahip çkalım. Çünkü Başka bir Türkiye yok. Biz Türk milleetinin gideceği hiç bir ülke de yok. Suriye insanları gibi denizlerde boğulamayaz, sınırlyardan kovalanamayız biz. Biz misafirliği mülteciliği kabil edeleyiz. Biz vatan ve ev sahibi bir milletin fertleriyiz. Biz yemez paylaşır mazluma yediririz. Kimsenin vereceği bir lokmaya minnet edemeyiz.

Sevgili okurların atamızı ve var olma sürecnde verdiğimiz o destansı mücadele ve fedakarlıkları tekrar ve tekrar okuyalm. Şöyle bir silkelenip kendimize gelelim. Çünkü bz bölgemizin değil dünyanın umuduyuz.

Yükümüz, sorumluluğumuz ağır bunun farkina varalım ve bi yükü omuzlayıp sorumluluklarımızı kardeşce yapalım. Bizim kendi içimizde bir birimize düşme ve sünni ayrılıklarla bir birimizi üzme lüxümüz yok. Bunca yıldır bizi kandırıp bir birimize düşürerek ayrımcılıkları körüklediler. Artık YETER diyelim ve uyanalım. Türküyle Kürdünya Lazıyla Çerkeziyle Abazasıyla, Sunnnisiyle, Alevisiyle, Caferisiyle, Şafii siyle bir bir milletiz ve tek ümmetiz.

Kendiimez gelelim ve bu bayrağı yarınlara evlatlarımızı taşıyalım ve gururla onların omuzlarına emanet edelim.

vesSelam